A collection of my translations~ and other things.
Σωσιγενης: Χαῖρε, γείτον. Τί πράττεις ἐν τῇδε θερμοτάτῃ ἡμέρων; Γλαυκον: εὖ πράττω. ἐνταῦθα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ εἶναι καλὸν ἐστίν. φιλοπολίτης γὰρ εἰμί. Σ: ἆρα μή; ἐγω δ’οὖν, εἴτε τύραννου ἀχοίμεθα, ὡς οὐκ ἂν ἔδει παραγίγνεσθαι. Γ: μῶρε! οὐκ οἶσθα τί λέγεις. Μέρος εἶ τοῦ δικαιοτάτου ἔθνους ἐν τῷ κόσμῳ. Σ: Ναί, ναί, οἱ πολῖται χρὴ ἄρχειν, εὖ οἶδα. Εἰ γάρ φιλοπολίτης εἶ, δοκεῖ σοὶ ἡ δὲ δημοκρατία τῶν Ἀθηναίων ἄριστη εἶναι; Γ: Ὑπονοέω μὲν νόμους ἐν οἷς μὲν καὶ ἐν οἷς δὲ οὐκ ὑστερεῖν, ἀξιόω δὲ ἡ δημοκρατία αὐτοαγαθὰ εἶναι. Σ: φέρ᾽εἰπέ μοι. Τίσι υστεροῦσιν; Γ: Εὖ δῆτα γιγνώσκεις, τοὺς νῦν νόμους; Πιστεύω δεῖ ἐξερέεσθαι, εἴπερ οἱ πολῖται ἄξιοι ἄρχειν εἰσίν. Παρὰ τοὺς νόμους, οὔτε δικαστὴς οὔτε ῥήτορες ἐν δικαστηρίῳ πάρεισιν, ὡς οὐ λέγουσιν ὑπὲρ τοῦ ἀποκρινομένου. τινες τυχόντες οὖν πειρήσονται κατηγορεῖν ἀλλήλοισιν σοφοῖς λόγοις. Σ: Οὐ μισθὸν δώσουσιν ῥήτορι γράφειν τὴν ἀπολογίαν; Γ: ἆρ’οὔ πάντας τοὺς σοφιστάς παραλαμβάνομεν καὶ ἀτιμάζομεν. Σ: Τί πρᾶγμα ἐστί; δίκαιον ἐμοὶ δοκεῖ. Γ: Οἱ νῦν νόμοι διαφέρουσι τοῖς τότε. Νῦν οἱ νόμοι πολλοὶ γίνονται, καὶ οἱ πολῖται ἀπορήσουσι ῥᾴδιως. Φρόντιζε δικαστήριον ἵνα κατηγορίαν τινα χαλεπωτάτην ἐστὶ περὶ τοὺς φόρους, καὶ οἱ δικασταὶ πάντες οὐδὲν εἰδότες, πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦσιν ἄν. Σ: Ἆρ' οὐκ ἀγαθόν τοῦτο; εἰ γάρ κατηγορία τις χαλεπωτάτη ἐστὶν ὥστε οὐδείς ἐπίσταται, οὐ ἐν τοῖς νόμοις δεῖ εἶναι. κατηγορίαι πᾶσαι ἠθικὰ πράγματα εἰσίν. Οἱ πολῖται οὖν δεῖ κρίνειν. Γ: Ἀληθές ἐστί ὅτι οἱ νόμοι νοιεῖσθαι ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀνάγκη ἐστί, ἀλλὰ τὰ αἰνίγματα δικαστηρίων τοῖς πλουσίοις μόνον κέρδος ἐστίν. Ὁ γὰρ ἀμαθὴς πολίτης οὐκ ὄψεται τὰς ῥήτορος ἀπάτας τινός. Ἀλλ' οἱ νόμοι ἐν ἀληθείᾳ ἀπογραφή εἰσιν τῶν τότε κατηγοριῶν, ἵνα δοκοῦσιν οὖν πόλλοι καὶ ἀφανεῖς. Ἕν παράδειγμά ἐστι ὅτι ὁ πεντακοσιοστὸς καὶ εἴκοσι τρίτος κανών, τινῶν νόμων τινῶν, δήπου εἴη, “εἰ ἡ στέγη γείτονος ἐμοῦ κατὰ στέγην ἐμοὶ ἀπολείβει, τί δύναμαι πράττειν ἐγώ;” Σ: Διὰ τί οὐ δύνανται αἱ δικασταὶ τοῦτο πράγμα κρίνειν; Γ: Διότι δίκαι κρίνεσθαι δεῖ κατὰ τότε δίκας, δικαίως. Σ: Ἀλλὰ πᾶσαι δίκαι διαφέρουσι. Εἰ ἀντὶ πολλῶν νόμων, βιβλίον γεγραμμένη δίκαις παρέχοιτο - Γ: Ἔτι τὸν βιβλίον τοῖς νόμοις ἴσον εἴη. Σ: Ἀλλ’... ὅμως ὅτι πάντες ἐπίστανται βέλτιον ἐστίν. Γ: Μάλιστα γε, καίπερ δικαστηρίων πράγματα ἀμαθεῖς εἰσίν, παρεῖναι δεῖ οἱ πολλοί μετὰ τῶν δικαστῶν. τὸ ποικίλον δικαστήριον τὰ τῶν πλουσίων καὶ τὰ πένητων αἰσθήσεται. Σ: Ναί, οἱ μὲν πλούσιοι ἔχουσι ἀρετὴν ἐν τοῖς πολιτικοῖς πράγμασι καὶ ἐν τοῖς σοφιστῶν, σοφίαν τεχνῶν δὲ ὑστεροῦσι. Ὁ πενής τὴν πονῶν σοφίαν ἔχει, ἀλλ’οὐκ ῥητορικῶν. Ἑκάστῳ ἀνδρί ἐστι ἡ τοιαύτη ἀρετὴ χρησίμη, καὶ οἱ οὖν κεκληρωμένοι δικασταὶ σοφώτατοι εἶναι. Γ: Ἀληθῶς λέγεις. Κληρῶμεν ὡσαύτως ῥίπτομεν δίκτυον εὐρὺ εἰς θάλασσαν, πιστεύοντες ὅτι αἱ ὑπὸ θεῶν ἀγόμεναι ῥᾳχίαι, κομίουσι ἰχθύας πόλλας. ὃ γὰρ ἐκ κλήρου ἐκλέγεται, θεοῦ πέμπεται, καὶ τινὰ σοφίαν ἔχει. Διὰ τοῦτο, καὶ ἐν μαντείαις καὶ δεισιδαιμονίαις Ἀθηναίων τινὰ σοφίαν ἔστι. Ἀλεκτρυών μάντις, ὃς μάτην κρίνει, οὖν ἴσως ἄν εἴη τύραννος βελτίων. Σ: Ἀλλὰ πῶς ἂν αἱ δικασταὶ κρίνουσιν, εἰ ἄμαθεις εἰσὶν περὶ τῆς δικαιοσύνης φιλοσοφίας; πῶς ἂν αἱ δικασταὶ κρίνουσιν ἀκίνητοι ὑπὸ τῶν παθῶν; οὐ ἀναίτιος κατακριθείη ἄν διὰ ἀλεκτρυόν; Χορ: Οἷᾳ τάχει ἄμπωτις ῥαχία τε τῶν Γνώμων ἀμείβουσιν πολιτῶν ἐν τρόπῳ, Οἷα τάχει κατηγοροῦσ’ ἀνάξιον Ὃς λανθάνει δίκην ὑπὲρ τοῦ πλήθεος Λεγὼν, ἐλευθερίαν ἢ πόλει κτίσας. Ὡρθώσε καὶπερ τις νόμους καὶ φροντίδας Ὅμως δ’ἂν ἢ ἔσται ἄτιμος ἢ θάνων. Τὸ πλῆθος εὔπομπους ἀεὶ καταφρονεῖ ἐπεὶ βλέπει τὰ νῦν μόνον, τὸ μέλλον οὔ. Ὃν ἐστὶ γὰρ νέον ξένον καὶ ἔμμανες Κληθήσεται. Τὰ ἔργα τοιούτων καλῶν Χίλια ἔτη διαμενεῖ πολυκλέα. Ὀλοίντο δὲ πρὶν δρᾶν ὃν ἠθέλον τελεῖν. Ἄρχειν ἔα τὸ πλῆθος, εἰ οἷον θέλεις, Ἀλλ’ μὴ βλέπειν θαυμάζε, εἰ οἱ γείτονες Καὶ οἱ πολῖται πρόβατα γίγνονται ὅπως Ἀποστρέφονται τῶν ἐκείνων καὶ ἴσως Ἀρξοῦσιν οὖν καταφρονεῖν σ'αὐτὸν τέλος. Γ: Ἃ μὲν ἔλεξας ἀληθῆ εἰσί, πάντες δὲ δικασταὶ ἀναίτιον κατακρίνειν δύνανται. Καίπερ δόλῳ καὶ τινὶ σοφίᾳ μόνον μέγα κέρδος λανθάνεται, εὐλαβοῦ μή ἴσοις πλοῦτον σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ. Χρῄζεις αἱ δίκασταὶ δόλιοι εἶναι, ἐπὶ κέρδει προδιδόναι ἐθέλοντες; Σ: Οὐ μὰ Δία. Ἀλλ’ εἰ οἱ πολλοὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν ἀπολογέεσθαι, ἐξέστι ὡς σοφώτατοι σοφισταὶ αὐτοὺς κατηγοροῦσι, καὶ τοῦτο οὐκ ἐστὶ δίκαιον. Οὐκ οἶδα εἴτε πλούσιοι ἢ πένητες δικαιότεροι εἰσίν, εὖ οἶδα ὅτι δὲ ἀνάγκη ἐστὶν ὡς ἄμφω ἐπὶ δικαστήριον ἀναβήσονται. Γ: Ἡ δημοκρατία ἴσως δεῖ τοὺς ἐπαιδευτοὺς πολίτας ἵνα αἰσθάνονται τὰς ῥητορικὰς τέχνας καὶ τὰ δίκων πράγματα. Ἔτι κεκληρωμένοι δικασταὶ οὐκ ἂν ἀληθῶς ἦσαν δίκαιοι. Σ: Διὰ τί; Γ: τεθέασαι, πιστεύω, τὴν κωμῳδίαν τοῦ Ἀριστοφάνους, “'Οἱ Σφῆκες”; Σ: Μάλιστα γε, μετὰ τοῦ γέροντος τοῦ φιληλιαστοῦ. Γ: ὡσαύτως, πολλοὶ νῦν ἄνδρες συμβάλλονται τῷ δικαστηρίῳ διὰ χρήματα. Οὐ πιστεύω τοιούτοις δικαίως κρίνειν τὰς δίκας. Σ: Εἰ οὐ δίδομεν τοὺς δικαστὰς χρήματα, καὶ κληρῶμεν; Γ: Οἱ τοιοῦτοι δικασταί οὐδὲ περὶ δικαιοσύνης φροντίζουσι, μάτην κατακρίνοντες. Σ: Εἰ δὲ κολάζομεν ἀδίκην ἀδίκῃ ἴσῃ, ὡς οἴδαμεν βεβαίως τί ἐστιν δίκαιον; εἰ ὁ γείτων κατὰ στέγην ἐμοὶ ἀπολείβει, ἀπολείβω οὖν ὕδωρ καὶ κατὰ τὴν στέγην; Γ: ὀφθαλμὸς ὑπὲρ ὀφθαλμοῦ τὸν κόσμον ὅλον τυφλόν ποιεῖ. Χορ: Βρότῳ ἑκάστῳ ἀνδρὶ μοῖρα ἐστι ὡς αὐτοῦ ἀμοιβὴ οὐ γὰρ ἐσται ποτε πόνοις, Καιτοὶ μόρος λέγεται κολάζειν ᾧ ἴσῳ Πονηρὰ ὅτι ἀθῷα μὴν παραβαίνεται Μοίρας δὲ ἐστι φύσις. Κακὸν γὰρ ὀφθαλμοῖς Ἕνος, κράτιστος τοῖς ἐν ἄλλου ἔι ταχ’ ἄν. Μὴ κόσμον ὥστε δὴ διαιρεῖσθαι σαφῶς φαῦλον δοκεῖ κατ’ ἀγαθὰ καὶ κακά, μὴ δοκεῖ Μελεῖν θεοὺς δἰκῶν βροτῶν τὰ πράγματα. Ἀνδρὰ κτανεῖν γὰρ ἐπὶ τιμωρίᾳ ἴσοι Πράττειν θεῶν ἔργον φονεύουσᾳ χερί. Καὶ πάντες ἄνδρες εἰ τὰ αὐτῶν ἠξίουν Τιμωρίας εἶναι πόνους, ἔθνος γὰρ οὐ ἔμενε ἀρίστων, ἀλλ’ ἄν εἴη μηδαμός. Ὁ ἔσχατος ἔθνῃσκε ἄν τεθαμμένος Ὑπὸ οὐδενός. Καίτοι ἔσοιο ὄλβιος ἐν τῷ βίῳ ἄν ἀντιτείσασθαι ἴσως, ταχ’ εὐλαβοῦ ἐν ὑστεραίῳ μὴ θεὸς Εὐλὴ σε ποιή, ἢ μύωψ, ἢ κόχλιας. Σ: Δοκεῖ ὅτι κατὰ πάσας ὑποθέσεις ἅς λέγω, ὑπόκρισις ἐστὶ φαίνων ὡς ἀνωφελεῖς ἄν εἴη. Δοκεῖ σοι ὡς ἄρτιοι νόμοι ἔξεισιν; Γ: Τάχα οὐ. Ἄνδρες ἀεὶ ἁμαρτήματα ἕξουσι, τοιοῦτοι νόμοι ἀδύνατοι ἴσως ἂν εἶεν. Σ: Ὥστε οὐκ ἔστι τέλος τοῖς πάθεσιν ἡμῶν; Γ: Ὁ βίος ἄνευ πάθεος οὐκ βίος ἂν εἴη. Λαβέ οὖν τὰ πάθη σου ὡς δῶρον ἀπὸ τῶν θεῶν.